TÜRKİYE, ABD'NİN IRAK BEKÇİSİ Mİ OLACAK?

ABD, Irak'tan çekilecekmiş...
2010'a kadar Irak'taki 92.000 askerini çekip geride 50.000 asker bırakacakmış...
Çekilecek birlikler de, büyük oranda Türkiye üzerinden geçerek! intikal edeceklermiş (her ne hikmetse, ABD, Irak'a girerken de meşhur "1 Mart" tezkeresi sürecinde, bizim topraklardan geçmek istemişti, acaba bu merakının sebebi ne ola ki?)...

Bu arada, "Devlet" eliyle kürtçe ve kürtlük kimlikleri açılımları ve bu kimliğe gösterilen yoğun ilginin bir başka tezahürü de, TRT6 adıyla komple bir kürtçe tv'nin yayına girmiş olması ve bugün, Genelkurmay Sözcüsü sıfatı ile yapılan bir değerlendirmede, bu gelişmenin olumlu karşılandığını idrak etmiş olduk (bu konuda ve aslında birçok konuda, AKP politikalarıyla Devlet bürokrasi kademelerinin "saat gibi uyumlu" sürecinin devam ettiğine zaten uzunca bir süredir tanık olmaktayız)...


Bundan yaklaşık 4 ay önce, Irak'ın kürt kökenli Genel Kurmay Başkanı Babakir Zibari ilginç bir açıklama yapmıştı: "Yeter ki, Ankara, artık Kürdistan yerel hükümeti ile konuşsun, Barzani’yi muhatap alsın. Bu tavır değişikliği her şeyi, sınırı bile değiştirir."
Bu açıklamasıyla Zibari (yönetime Barzani'nin etkisi ile gelmiştir), Türkiye'nin Kuzey Irak içinde tampon bölge oluşturmasına ve sınırlarını kaydırmasına bile açık oldukları mesajını vermiştir.

Örnekleri ve gelişmeleri çeşitlendirebiliriz ancak bu kadarıyla yetiniyor ve gelmek istediğim noktayı belirtmek istiyorum.
ABD aslında, ta 1991'den bu yana (hani Özal'ın Irak'a girelim yollu politikaları ve buna karşı çıkan Genel Kurmay Başkanı Necip Torumtay'ın istifası olayı) Türkiye'nin "bekçiliğinde" Kuzey Irak'ta bir yeni devletin inşası planları yürürlüktedir.

Peki bu bekçilik kime karşıdır?

Tabii ki, ABD'nin bölgedeki hakimiyetini kırmak isteyen güçlerin, Araplar ve İran'ı kullanarak bu yapıya yöneltecekleri tehdide karşılıktır.
ABD, bu planından hiç vazgeçmemiş, sadece uygun konjonktürü beklemiş veya şartları uygunlaştırıcı hamlelerin meyvelerini beklediğini de söyleyebiliriz.
Öyle ya, 1991'lerde, Devlet eliyle kürtçe tv açılacak diyen birine ne denilirdi veya apo'nun getirilip idam edilmeyerek ve sadece onun durumu baz alınarak bir idam kararının kaldırılacağı ve hatta bunu da, MHP'nin sayesinde gerçekleşeceğini diyen birine de herhalde tımarhaneye gitmesi önerilirdi.

Ama zaman geçti ve siyasetin üstadı!!! anglosaksonların sabrı ve tekniği ile geldiğimiz noktada, Türkiye içinde nur topu gibi bir kürt milleti!!!! nin olduğunu bize seve seve yedirdiler....
Öyle ki, TSK yönetimi bile 1991'lerde benzeri açıklamaların veya açılımların ihanet sayılacağı açılımları destekleyici bir konum almıştır...
Maalesef acı ama gerçek bunlar...

Sonuç şudur, daha doğrusu bundan sonrası için, ABD'nin Türkiye'ye verdiği ödev şudur:

İçinde farklı etnik unsurların olduğunu kabul edecek ve sistemini buna göre uyarlayacaksın (belki bir federatif yapı veya başka bir formülasyon).
Bunu Türkiye'ye yedirmek için bir havuç uzatması gerekir. Bunu da "Yeni Osmanlı Sistemi" projesi adı altında, "böylelikle topraklarını ve etki alanını genişleteceksin havucunu uzatarak" kabul ettirecek ki, Türkiye bunu yedi bile...

Sonra yaklaşık 10-15 yıl kadar yani, Kuzey Irak ile Türkiye'nin Güneydoğu ve Doğu Anadolu'su iyice eklemlenip, dünya konjonktürü de en elverişli olduğu bir anda, tıpkı Yugoslavya'da gayet iyi ve beraber barış içinde yaşayanların bir sabah birbirini boğazlatacak operasyonlarına benzer şekilde, Türkiye'nin doğusunda bir kalkışma ve buna Türkiye'nin müdahalesi ve akabinde dünyaya verilecek uygun servis haberleriyle beraber BM'nin "ikiz sözleşmeleri"ne binaen ABD öncülüğünde bir kuvvetin bölge barışı!!! için devreye girmesi (silahlı olarak) ve o zamana kadar iyice birbirine eklemlenmiş Kuzey Irak-Doğu ve Güneydoğu Anadolu ile Doğu Karadeniz'in bir ülke olarak bağımsız ilan edilmesi...

Türkiye'nin batısının kontrolünün de, bir süre için Avrupa'ya bırakılarak bölgede bir dengenin oturtulması şeklinde bir ABD planına koşar adım gitmekteyiz.

Evet, gerçekleşmeyen ve olmamış her öngörü bir komplo teorisi veya kabaca bir, 'teoridir' ama gelişmekte olan olaylara bakarak gidilecek nokta konusunda bir öngörü oluşturup buna göre bir konum almak da, toplumun önderliğine ve yol göstericiliğine soyunmuş insanların görevi ve yapması zorunlu çıkarımlardır.

Dünya hakim güçlerinin üstümüzdeki ve bölgemizdeki yıkıcı planlarını bozabilmenin yegane umudu, yeni bir siyaset ve diri bir Ulusal-Kemalist bilinçle aydınlanmış kadroların, mevcut 61 partiden tamamen farklı ve gerçekçi, uygulanabilir politikalar ve gelecek öngörüsü kurgulayıp, bunun gerçekleşmesi yolunda çaba sarfetmesi neticesinde vukuu bulacaktır.