NİHAYET, ÇARŞAF CHP'NİN AYAĞINA DOLAŞMAYA BAŞLADI.

CHP, yerel seçimler öncesi dahiyane bir buluşla!!! çarşaflı bayanlara rozet takarak; belki, ülkenin en büyük muhalefet partisi olduğu halde %20-22'de saplanıp kalmaktan kurtulmayı ve bunun yarattığı psikolojik baskıyı aşabilmeyi düşünmüştü.

Halbuki esasında olacak olan ve seçimlerde de göreceğimiz tablo şöyle meyledeceğe benziyor:
Türbanı bile atlayarak çarşafa rozet takan CHP, kendisini islami ve muhafazakar olarak tanımlayan kesimden herhangi bir oy alamayacağı gibi (aslı varken sahtesini kim ne yapsın), kendisine %20-22'lere ulaşmasını sağlayan büyük orandaki Ulusal-Kemalist kitlenin de oylarında bir kaçış yaşayacaktır. Zaten kalan Ulusal-Kemalist kitle de daha çok, sandığa gitmemeyi veya gidenler de geçersiz oy kullanmayı yeğlemekte.

Hal böyle olunca da, CHP'nin ayağını iyice kaydırmak isteyen iktidar ve çevresi, bu acayip ve verimsiz sonuçlar yaratacak (CHP için) çıkışlarının üstüne gitmekte ve gerektiği gibi çekiştirip farklı algılara yol açtıracak taktiklere bugün de olduğu gibi, 29 Mart'a kadar daha çok yöneleceğe benziyor.

Bugünkü olaydan sonra, CHP'nin hareket tarzını aşağı yukarı şöyle özetleyebiliriz:
Çarşaflı bayana sert ve tahammülsüz bir görüntü sergileme pozisyonunda reklam edilen CHP, sözümona bu cendereden kurtulmak için, çarşaflı ve türbanlı açılımlarına daha bir yoğunluk ve vitrine yönelik poz vermesi beklenebilir.
İşte bu hareket de, CHP'yi iyice Ulusal-Kemalist kitlelerden uzaklaştıracak ve altının daha fazla oyulmasına yol açacaktır.

Halbuki CHP; şahsiyetli bir siyaset izleyip, bir dava için var olma yarışına girmiş olsaydı, bugünkü gibi bir olayla zaten karşılaşmaz veya karşılaşmış olsa bile puan toplayarak çıkabilme maharetini gösterebilirdi.

Şöyle geliştirebilirdi bugünkü olayı:
Aynı şekilde ve hatta çok daha erken davranarak çarşaflı bayanı otobüsten inmesini sağlar ve oradan uzaklaştırırdı. Sorulduğu zaman da veya medyaya cevap verirken de; "Türk Milleti, bir cahiliye devri kalıntısı olan kara çarşafı atalı 80 yıl olmuştur. Kara çarşafın altında ne saklandığı belli değildir. Oradaki (otobüsteki) masum insanlara zarar verebilecek bir madde de taşıyor olabilirdi. Hem insanların güvenliği için, hem de zaten bize ters ve ihanet saydığımız bir giyim tarzı olduğu için, yaptığımız siyasi anlamda da, insani manada da gayet doğru ve yerindedir" diyebilirdi.

Medyanın;
"Bu bayan CHP'liydi, protesto için bunu yaptı, sizin de tanımış olmanız gerek" yollu bir çokışına da, pekala; "yanlışı yapan, hele hele bu ülkenin kuruluş temellerine ihanet eden herkes için tavrımız aynıdır, isterse bizim akrabamız olsun" şeklinde bir şahsiyetli ve dik duran açıklama ile de cevap verilirdi.

Tabii bunu demesi için, kendine güvenen, ne yaptığını bilen ve net bir davası olan bir siyasi parti olabilmesi gereklidir.
Kara çarşaflılardan bile oy bekleyecek kadar düşmüş (öyle ya, sandığa bile gitmeyen bu kadar Ulusalcı- Kemalist kitleyi kazanmaya çalışmıyor da... Buna, eskiler; 'yatağı bırakıp yorgana ...çmak' derler) halde kendisini gördüğüne göre, diğer çarşaflıları da incitmemeye (fikri manada) özen göstermekte ve hatta birbirlerini suçlayarak, "kadın tekmeleyen" yaftasını bile kabul etmekteler. Ne siyaset ama...

Tüm bunlardan çıkan sonuç şudur:
Siyasette başarısız olan bir kişi de, ekip de, parti de; eninde sonunda yalpa yapmaya ve varlık nedenine ihanet etmeye mecburdur. Çünkü girdiği yanlış yollar ve beceriksizliği, onu başarısızlığa mahkum etmiştir ve o da, iktidar için her şekilde yalpa yapmaya elverişli hale gelmiştir. İşte bugünkü CHP'de bunun bir tezahürünü görüyoruz.

Kazanacak olan; doğru bir dava edinen, sorunlara doğru teşhisler koyup, doğru tedavi yolları sunabilen ve bu inançla girdiği yolda, hiçbir zaman sabırsızlığa düşmeden ve yalpa yapmadan ilerleme azmini gösterebilen siyasi bir yapı olacaktır.
Burada kazanmaktan kasıt, sadece bir seçim kazanmak değil, tüm ülke çapında iktidar ve muktedir olabilmek ve iktidarda olduğu sürece ve indikten sonra da adından ve eserlerinden yüzyıllarca söz ettirebilmektir.

Yoksa, senelerce iktidar olup, kuru bir ağaç gibi odun parçası kadar etki bırakıp giden nice iktidarlar görmüştür bu ülke.
Mesele salt bir iktidar değil, bir tarih yazabilmek ve tarihin seyrini değiştirebilmektir.
Geleceğin Türkiye'sinde de, bunu yapabilecek tek siyasal seçenek; Ulusal-Kemalist bir yapı olacaktır.