BİR YEREL SEÇİM ANALİZİ

Önümüzdeki yerel seçimlerde, son genel seçim olan 22 Temmuz'dan çok da farklı bir sonuçla karşılaşılmayacak gibi görünüyor.

Bu seçimlerde CHP, Ankara ve İstanbul özelinde, AKP'yi yıkacağını düşünüyor (daha güçlü şekliyle, CHP'yi destekleyen kitlede bu inanç yeşermekte) ve eğer buralarda AKP'yi alt ederse, Türkiye genelinde de büyük bir yükseliş yapacağını umut etmekte ki, eğer bunu başarırsa gerçekten de Türkiye genelinde de başarılı olabilecektir.

Ama bu hayal acaba gerçeklerle ne kadar örtüşmekte?

Birinci ve esas can alıcı konu şudur ve bu konu CHP'nin başarılı olmasının önündeki en büyük engeldir:
CHP'ye oy verecek bir seçmen, bu tercihine esaslı bir neden aradığında yanıt bulamamaktadır.
Yani, "CHP'ye oy vereceğim, çünkü......." cümlesini tamamlayacak sağlam ve net, somut gerekçeler sıralayamamakta ve bu çıkmazında da gayet haklı bulunmaktadır. Çünkü CHP, aslında uzun yıllardır, kendine özgü bir proje ve Türkiye'nin gelecekteki yeri ile ilgili bir görüş geliştirememiştir. Tüm yaptığı, mevcut iktidar her kimse, onun yaptığının eleştirisi ama bundan sonra yerine ne koyacaksın sorusunun cevabını veremeyen bir müzmin muhalefet kimliği sergilemekten ve sanki bu halinden de pek rahatsız görünmemekten ibaret kalmıştır.

Bugün içinse Ankara ve İstanbul'da, belki bir rüzgar eşliğinde şansı yakalayabilecekti ama bunu da anlaşılamaz bir taktik hata ile berhava etmiş görünmektedir. Şöyleki;

Kemal Kılıçdaroğlu gibi yıldızı parlayan bir kozunu, bugüne kadar yaşadığı ve çok iyi bileceği Ankara'da değil de, sıradan vatandaşların bile gülüşmelerine yol açacak kadar acemi olduğu ve yabancı kaldığı İstanbul'da kullanması, bu kozu harcamaktan başka bir sonuç doğurmayacaktır. (Yönetimin bunu hatalı bir tercih olarak mı yaptığı yoksa bilinçli bir harcama politikasıyla mı gerçekleştirdiği soruları ise aklımızda kalmakla bereber, çok da bizi ilgilendirdiğini sanmıyorum).

Ankara'da ise öyle bir tercih kullanılmıştır ki evlere şenlik...
Adı son yıllarda DTP ve maalesef bölücü görüşlerle bir anılan bir SHP'nin Genel Başkanı Murat Karayalçın'ı aday göstererek, bırakın Ankara'yı kaybetmeyi, kanaatimce tüm Türkiye çapında CHP'nin oylarında zedeleyici bir sonuçla karşılaşılabilecektir. Hele hele bu konunun AKP tarafından iyice kaşınması ve reklam edilmesi sonucu, maalesef CHP toplam oy oranlarında da, son 22 Temmuz seçimlerinin gerisinde kalacak gibi bir izlenim doğurmaktadır.

AKP ise, adeta önceki yarışmalarda rekor kıran ve katılacağı yeni yarışta kendi rekorunu yenilemeye çalışan bir sporcu edasıyla, acaba CHP'nin kalesi İzmir ve DTP'nin kalesi Diyarbakır'ı alabilir miyimin derdinde...
Yani, diğer aldığı yerleri kaybetmek gibi bir korkusu henüz belirmemiş vaziyette ve maalesef bu kanaati gördüğümüz manzaraya göre gerçekçidir de.
Çünkü en yakın takipçisi CHP onu maalesef ancak yarıya yakın bir oy oranıyla takip etmekte ve bunu aşacağına dair bir kanıtta bize verememekte.
Ondan sonra gelen muhalif partilerin ise zaten bu seçimde, adı bile çok nadir geçecektir. Onun için, diğer kesimi komple; "kalan muhalefet", olarak bu cümle ile değerlendirmeyi şimdilik yeterli görüyorum.

Şimdi, elimizde kalan sonuç şöyle bir manzara arzetmektedir:
AKP ve aslında son 30 yıldır iktidar olan partiler, Türkiye'deki Ulusal-Kemalist uyanışın ve isteklerin daha bir artmasına ve bu istek ve özlemlerin adresi gibi gösterilen CHP ve varyasyonlarının ise buna cevap verememelerini gözlemlemekteyiz.

O halde şu sonuca ulaşabiliriz:
Ulusal- Kemalist tarla boş ve verimli bir alan olarak kendine emek verecek ve inançla, o tarlayı benimseyerek sürecek sahiplerini ve önderlerini hasretle beklemektedir.

Yani, meydan boştur.
CHP'nin bu yerel seçimlerden de yukarıdaki analizim neticesinde bir sonuçla karşılaşması ise, bunun tekrar isbatı olarak önümüzde belirecektir.

Ne dersiniz, bu kozları CHP'nin elinden almamızın zamanı gelmedi mi?
Hem zaten onun, artık "duvardaki ninesinin resmi!" kadar yabancılaştığı ve uzaklaştığı bu kriterleri kendi üstünde bile yük olarak gördükten sonra...
Biz bu yükü seve seve ve hakkını vere vere kaldırır-götürürüz diyebilecek kadar inançlı ve azimli Kemalist kadroların bayrağı eline almasının vakti gelmiştir.